احادیث امام حسین علیه السلام 
امام حسين عليه ‏السلام : بادِروا بِصِحَّةِ الأجسامِ في مُدَّةِ الأعمارِ ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام :در مدّت عمر ، در حفظ سلامت تن بكوشيد .

*************احادیث امام حسین (ع)***************

 امام حسين عليه ‏السلام : لايَحِلُّ لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه‏َ يُعصى فَتَطرِفَ حَتّى تَغَيِّرَهُ ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام :بر هيچ چشم مؤمنى روا نيست كه ببيند خدا نافرمانى مى‏شود و چشم خود را فرو بندد ، مگر آن كه آن وضع را تغيير دهد .

*************احادیث امام حسین (ع)***************

 امام حسين عليه ‏السلام : أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُني مُؤمِنٌ إلاّ استَعبَرَ ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام :من كشته اشكم ؛ هر مؤمنى مرا ياد كند ، اشكش روان شود .

  *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسين عليه ‏السلام : يا أُختاه لاتَنسيني في نافِلَةِ اللَّيلِ ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام :اى خواهرم ! مرا در نماز شب فراموش نكن .

 *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسين عليه ‏السلام : مَن عَبَدَ اللّه‏َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه‏ُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام : هر كه خدا را ، آن گونه كه سزاوار او است ، بندگى كند ، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند .

  *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسين عليه ‏السلام : لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما يَنقُصُ عَن قَدرِ كُم ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام :چيزى را بر زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد .

 *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسين عليه ‏السلام : إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَيكُم مِن نِعَمِ اللّه‏ِ عَلَيكُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ ؛ 
امام حسين عليه ‏السلام :نياز مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شما است ؛ از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد .

*************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین (ع):
« لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب » 
جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار ، یا صاحب مروت ، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد
(تحف العقول ، ص 251)

 *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین(ع) : 
« مَن عَبَدَ اللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللهُ فَوقَ أمانِیهِ وَ کفایتِهِ »
هر که خدا را ، آن‌گونه که سزاوار اوست ، بندگی کند ، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند.   
(بحار الأنوار، ج 71، ص 183)