(مخل آسايش)در روزهاى تعطيل
(رو اعصاب)در هنگام خريد
(باعث استرس) وقت حاضر شدن خانم براى مهمانى
(خودخواه) موقع تماشاى تلويزيون
(كمياب) در زمان دلتنگى
(مظلوم) وقتى پول ندارد
(خوش زبان و بامزه ) براى ديگران
(پر رو و عصبانى)وقتى خطا كرده
(دست ودلبازوکاري )براي مامانش
(روشن فکر )براي خواهرانش
(زيادي )درمسافرت
(دست وپاگير) درمجالس
(طلبکار) درهمه مواقع
(مزاحم) موقع مهماني درآشپزخانه
(کودن) دربيادآوري مناسبتها
(بيش فعال) درمهمانيهاي خانوادگي اش

ارزشمند ترین ثروتی که یک مرد می تواند در این دنیا مالک آن باشد، قلب یک زن است.
.
.
.
.
هیچوقت باکسی که دوسش داری طولانی قهر نکن چون بی تو زندگی کردن و یاد میگیره!
.
.
.
.
قدرت کلماتت را بالا ببر نه صدایت را؛ این باران است که باعث رشد گلها میشود نه رعد و برق.


.
.
دستایی رو پیدا کن که در ضعیف ترین حالتت نگهت دارن، چشمایی که در زشت ترین حالتت نگاهت کنن، قلبی رو که وقتی توی بدترین حالت هستی دوست داشته باش!
.
.
. 

ميگن هر وقت دلت براي كسي تنگ شد، نگاش كن. نبود، صداش كن. نشنيد، دعاش كن!
.
.
.
.
به شخصیت خود بیشتر از آبرویتان اهمیت دهید. زیرا شخصیت شما جوهر وجود شماست و آبرویتان تصورات دیگران نسبت به شماست.
.
.
.
.
حتی اگر بدانم فردا دنیا تکه تکه خواهد شد، باز هم درخت امیدم را عاشقانه خواهم کاشت، نه برای برداشت میوه اش، برای آنکه افسوس "نکاشتن" را با خود حمل نکنم...
.
.
.
آدم مغرور مثل کسی است که بالای کوه ایستاده و همه را کوچک میبیند، غافل از اینکه مردم هم از پایین او را کوچک میبینند...

تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری، خدايا تو قلب مرا ميخري؟؟؟دلم را سپردم به بنگاه دنیا
و هِی آگهی دادم اینجا و آنجا و هر روز برای دلم مشتری آمد و رفت و هِی این و آن سَرسَری آمد و رفت ولی هیچکس واقعا، اتاقِ دلم را تماشا نکرد دلم قفل بود، کسی قفلِ قلبِ مرا وا نکرد یکی گفت: چرا این اتاق، پر از دود و آه است؟یکی گفت: چه دیوارهایش سیاه است!!یکی گفت: چرا نورِ اینجا، کم است؟
وآن دیگری گفت: و انگار هر آجرش، فقط از غم و غصه و ماتم است...و رفتند و بعدش، دلم ماند بی مشتری!و من تازه آن وقت گفتم:خدایا تو قلب مرا میخری؟؟؟و فردای آن روز، خدا آمد و توی قلبم نشست و در را به روی همه، پشتِ سرِ خود بست و من روی آن در نوشتم:
ببخشید، دیگر، برای شما جا نداریم
از این پس به جز او، کسی را نداریم.

.....صبر کن عشق زمینگیر شود بعد برو 
....یا دل از دیدن تو سیر شود بعد برو 
....ای کبوتر به کجا قدر دگر صبر بکن 
....آسمان پای پرت پیر شود بعد برو 
......باش با دست خودت اینه را پاک بکن 
......نکند آینه دلگیر شود بعد برو
.....تو اگر گریه کنی بغض خدا میشکند
.......خنده کن عشق زمینگیر شود بعد برو 
.....یک نفر حسرت لبخند تو را میدارد 
.... صبر کن گریه به زنجیر شود بعد برو
...خواب دیدی شبی از راه سوارت آید
....باش تا خواب تو تعبیر شود بعد برو

دختر سرزمین من
احساس میکنم این روزها معنای زیبایی را گم کرده ای
باور کن زیبایی در چشمهای امانتیه رنگ روشن و لبهای برجسته کرده سرخ نیست
باور کن هر چه قدر هم دماغت را کوچک کنی و سر بالایش کنی زیبا نخواهی شد
باور کن پوست سیاه و سایه های سفید زیباترت نمیکند

چنان آرام و مشتاقم

برای دیدن ِ رویت

که می دانم ، اگر آیی

رسد بر دیده ام ، نورت

ولی تنها و سرگردان

همیشه بر لب ِ جویی

صدای باد و فریادی

صدای ناله ي رودی

شتابان ، می سپارم شاخه ي گل را در آغوشش

نمی دانم تو آن جايي

نمي دانم رسد گل را به تو بویش ...؟؟؟

همیشه دیده است رویت

نسیم ِ صبحگاهانم

که بویت آورد ، سویم

کُند ، جان را در آغوشم

صدای گریه ي ما را

کسی خاطر ، ندارد هیچ

چنان ، آرام می گریم 

که می ميرم ، ز آرامي ...!!!

صفا و صلح و یکرنگی در این عالم قدیمی شد

توقع از رفیق و مونس و همدم قدیمی شد

به جان حضرت آدم که آدم هم در این عالم قدیمی شد

بخند ای دوست ، بزن لبخند که میترسم

از آن روزی که گویند خنده هم کم کم قدیمی شد

یک نفر 

........

.....