ما اولیاى دم امام حسین علیه السلام هستیم. هنگامى كه قائم ما قیام كنند پى‏ گیرى خون امام حسین علیه السلام خواهد كرد

به گزارش سرویس دینی جام نیوز؛ یكى از القاب حضرت مهدى علیه السلام منتقم است. در توضیح علّت برگزیده شدن این لقب بر آن حضرت مطالب زیادى در سخنان اهل بیت علیهم السلام وارد شده است. از جمله در روایتى كه از امام محمّدباقر علیه السلام نقل شده، وقتى از آن حضرت سؤال مى‏ كنند كه چرا فقط به آخرین حجّت الهى قائم گفته مى ‏شود؟ آن حضرت در پاسخ مى ‏فرمایند: چون در آن ساعتى كه دشمنان، جدّم امام حسین علیه السلام را به قتل رساندند فرشتگان با ناراحتى در حالى كه ناله سرداده بودند عرض كردند پروردگارا! آیا از كسانى كه برگزیده و فرزند برگزیده تو را ناجوانمردانه شهید كردند در مى‏گذرى؟ در جواب آنها خداوند به آنان وحى فرستاد كه: اى فرشتگان من! سوگند به عزّت و جلالم از آنان انتقام خواهم گرفت هر چند بعد از مدّت زمان زیادى. آن گاه خداوند متعال نور و شبح فرزندان امام حسین علیه السلام را به آنان نشان داد و پس از اشاره به یكى از آنان كه در حال قیام بود فرمود: با این قائم از دشمنان حسین علیه السلام انتقام خواهم گرفت.1

به گزارش سرويس كشكول جام، در روز عاشورا، لشکر مخالفین بارها و بارها مورد نفرین امام حسین علیه السلام قرار گرفتند، در ادامه به سه نمونه اشاره می کنیم.

هنگام اعزام حضرت على اکبر به میدان جنگ و در موقع شهادتش، امام حسین علیه السلام دو نفرین عمومى خطاب به لشکریان کوفه و یک نفرین خصوصى ، خطاب به عمر سعد ایراد نمودند.

خدایا! برکات زمین را از اینان دور بگردان

همسر حضرت عباس (ع) که بود و آیا ایشان فرزند هم داشتند و آنها در کربلا بودند؟ چگونه از دنیا رفتند؟
حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام و روحی فداه، با دختری به نام «لبابه» ازدواج نمود.لبابه، دختر «عبیدالله بن عباس»، پسر عموی پیامبر اعظم (صلوات الله علیه و آله) بود. مادر لبابه، «ام حکیم جویری» نام داشت که «دختر خالد بن قرظ کنانی» بود.

يكي از القاب امام سجاد(ع) زين العابدين است و بسياري از مسلمانان فقط اين امام بزرگوار را با وجهه عبادي شان مي‌شناسند، در حالي كه...

به گزارش سرویس دینی جام نیوز؛

امام سجاد(ع) معدن علم اهل بيت(ع) است، هنگامي كه در مجلس عبيد‌الله ابن زياد وارد مي‌شوند و شروع به خواندن خطبه مي‌كنند، قدرت يزيد و خاندان بني اميه را با صلابت زير سؤال مي‌برند و به يزيد كه قصد داشت قيام امام حسين(ع) را دنيا طلبانه جلوه دهد و تبيين كند.

امام سجاد(ع) به دليل نداشتن آزادي عمل در زمان امامت خود، تنها با سخنراني‌هاي افشاگرانه و نوشتن دو كتاب مهم وقايع عاشورا را به مسائل اجتماعي مرتبط كردند تا پيام نهضت عاشورا را جاودانه كنند.

امام سجاد (ع) پیام کربلا را به گوش تاریخ رساندند

بخش مهم و قابل توجهی از زندگی امام سجاد(ع) مربوط به تاکتیک های مبارزه و راهبردهای رهبری در دوران پس از شهادت امام حسین(ع) در واقعه کربلا است.

به گزارش سرویس دینی جام نیوز؛

تثبیت مبانی فکری و ترویج اندیشه مقدس قیام امام حسین(ع) برعهده امام سجاد(ع) بود. امام سجاد(ع)، حیاتی تازه به علوم و معارف اسلامی بخشید و زمینه مناسبی را برای انقلاب فکری و فرهنگی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) و احیای فرهنگ قرآنی و تمدن اسلامی فراهم ساخت. در بررسی نقش امام سجاد(ع) در تداوم حادثه‌ کربلا با حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد، استاد دانشگاه به گفت‌وگو نشستیم که از نظر شما می‌گذرد.

نقش امام سجاد(ع) در تداوم اهداف و جهت‌گیری حادثه کربلا و عاشورا چه بوده است؟

شما چه دارید جز لاف و غرور و دشمنى و دروغ؟! و بسان کنیزان خدمتکار، چاپلوسى و سخن چینى کردن...

به گزارش سرویس دینی جام نیوز؛

هنگامى که زنان کوفه با مشاهده اوضاع و احوال کاروانیان حسینى، زارى مى‏کردند، و گریبانهاى خود را چاک می زدند و مردان کوفى نیز بهمراه آنان مى‏گریستند و بیتابی‌ها می کردند، حضرت زینب علیها السلام بر سر مردم نهیب زد که: «خاموش باشید!»

با این نهیب، نه تنها آنه جماعت انبوه ساکت شدند بلکه زنگ شتران نیز از صدا افتاد.

آنگاه حضرت زینب علیها السلام پس از حمد و ستایش پروردگار و درود بر رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم خطاب به آنان فرمود: «اى مردم کوفه! اى جماعت نیرنگ و افسون و بى بهرگان از غیرت و حمیت! اشک چشمتان خشک مباد و ناله‌هایتان آرم نگیرد، مثل شما مثل آن زنى است که تار و پود تافته خود را در هم ریزد و رشته ‏هاى آن را از هم بگسلد، شما سوگند‌هایتان را دست آویز فساد و نابودى خود قرار دادید.

كنيه ها 
به حضرت عباس ، اين كنيه ها را داده بودند:
1 ـ ابوالفضل : 
از آنـجـا كـه حـضـرت را فـرزنـدى بـه نـام ((فـضـل )) بـود، او را بـه ((ابـوالفـضـل )) كـنـيـه داده بـودنـد. شـاعـرى در سـوگ ايـشـان مـى گـويـد: ((اى ابـوالفـضـل ! اى بـنـيانگذار فضيلت و خويشتندارى ! ((فضيلت )) جز تو را به پدرى نپذيرفت )). (14) 
ايـن كـنـيـه بـا حـقـيـقـت وجـودى حضرت هماهنگ است و او اگر به فرض ‍ فرزندى به نام فـضـل نـداشـت ، بـاز بـه راستى ابوالفضل (منبع فضيلت ) بود و سرچشمه جوشان هر فـضـيـلتـى بـه شـمـار مـى رفـت ؛ زيـرا در زنـدگـى خـود بـا تـمـام هستى به دفاع از فضايل و ارزشها پرداخت و خون پاكش را در راه خدا بخشيد.
حـضرت پس از شهادت ، پناهگاه دردمندان شد و هركس با ضميرى صاف او را نزد خداوند شفيع قرار داد، پروردگار رنج و اندوهش را برطرف ساخت .
2 ـ ابوالقاسم : 
حضرت را فرزند ديگرى بود به نام ((قاسم ))، لذا ايشان را ((ابوالقاسم )) كنيه داده بـودنـد. بـرخـى از مـورخـان مـعـتـقـدنـد قـاسـم هـمـراه پـدر و در راه دفـاع از ريـحـانـه رسول اكرم در سرزمين كربلا به شهادت رسيد و پدر، او را در راه خدا فدا كرد.
القاب 
مـعـمـولاً القـاب ، ويـژگـيـهـاى نـيـك و بـد آدمى را مشخص مى سازد و هر كس را بر اساس خـصـوصـيـتـى كـه دارد لقـبـى مـى دهـنـد. ابـوالفـضل را نيز به سبب داشتن صفات والا و گرايشهاى عميق اسلامى ، لقبهايى داده اند، از آن جمله :
1 ـ قمر بنى هاشم :