loading...
حسن محمدی
آخرین ارسال های انجمن
حسن محمدی بازدید : 328 یکشنبه 26 خرداد 1392 نظرات (0)
 29 - توسل پیامبر به امام حسین (ع )
هر كدام از پیام آوران خدا، كه به رنج و مشكل بزرگى مى رسید با نام و یاد حسین و خداى حسین علیه السلام بر طرف مى شد كه این مورد به چند روایت بسنده مى شود:
1 - در توبه و نیایش آدم ، خداوند نام هاى پنجگانه مقدس را به آموخت و او به زبان آورد و با نام حسین علیه السلام نیایش او مورد قبول قرار گرفت . (36)
2 - در طوفان نوح براى آرام گرفتن كشتى ، به آن حضرت وحى شد كه به پنج نور مقدس توسل جوید و با نام حسین علیه السلام كشتى نوح به طور دلخواه در قرارگاه خویش قرار گرفت . (37)
3 - در دعاى زكریاى پیامبر كه مى گفت : پروردگار! از جانب خود به من فرزندى ارزانى دار... (38) خداوند، نام هاى مقدس پنجگانه را به او آموخت و او با به زبان آوردن نام گرانمایه حسین علیه السلام بشارت به یحیى پیامبر بدو رسید. (39)
4 - حضرت یونس در نجات از شكم ماهى ، خداى را فرا خواند و هنگامى كه با یاد آورى نام هاى پنجگانه به نام حسین علیه السلام این بنده برگزیده خدا رسید، نجات یافت . (40)
5 - در جریان بر طرف شدن گزند و گرفتارى از ایوب پیامبر نیز، هنگام كه به بارگاه خدا نیایش كرد و ندا رسید كه :
اركض برجلك هذا معتسل بارد و شراب
پایت را بر زمین بكوب این آبى است براى شست و شو و این آبى است سرد براى آشامیدن . آنجا نیز با نام مقدس حسین علیه السلام دعایش ‍ برآورده شد.
6 - در جریان ابراهیم و اسماعیل كه پیام آمد:وفدیناه بذبح عظیم
او را به قربانى پرشكوهى باز خریدیم .
روایت است كه : این قربانى پر شكوه حسین علیه السلام است (41) و با این ترتیب پیام و مفهوم آیه نیز روشن است ، چرا كه حسین علیه السلام برتر از اسماعیل بود.
7 - در نجات یوسف پیامبر از نهانگاه چاه ، نیز روایت است كه : آن حضرت به وسیله جبرئیل به پنج نور مقدس توسل جست و با یاد و نام حسین علیه السلام بود كه كاروانیان رسیدند و فرستاده آنان براى آب به سر چاه رهایى یافت . (42)
8 - در نجات یوسف از زندان مصر، پس از سال هاى طولانى نیز، نام و یاد حسین علیه السلام و حرمت او در بارگاه خدا، نجات بخش بود. (43)
9- در برطرف ساختن غم و اندوه یعقوب نیز نام مقدس او كار ساز بود.
هنگامى كه كار بر یعقوب سخت شد، رو به بارگاه خدا گفت : پروردگار! نور دیدگانم و فرزندم یوسف ، از دستم رفتند، آیا به من مهر نمى ورزى ؟
پیام رسید كه بگو: بار خدایا! تو را به شكوه محمد و على و فاطمه و حسن و حسین علیه السلام سوگند مى دهم كه نور چشمم را به من باز گردان .
و با زبان آوردن نام حسین علیه السلام ، بشارت دهنده فرا رسید و او بینا گردید. (44)
10 - علاوه بر موارد یاد شده ، موارد دیگرى هست كه با یاد و نام مقدس آن حضرت كه بنده خاص و برگزیده خداست ، رنج و اندوه و پیامبر به خواست خدا برطرف شده است و نیز با یاد و نام مقدس او، ناخودآگاه موج غم و اندوه بر سراچه قلب آنان ، سایه افكنده است و دعاهایشان در بارگاه خدا، به هدف اجابت رسیده است .
و ما نیز:
بار خدایا! به گرفتارى و رنج گناهان خویش رنجدیده ایم . گرفتارى ما به خاطر گناهانمان ، بزرگ و نابود كننده است ، تو را به شكوه و احترام محمد و على و فاطمه و حسن و حسین علیه السلام سوگندت مى دهیم كه گرفتارى و اندوه ما را بر طرف ساز و به بركت اثر گذارى نام مقدسش كه با یاد .، دل هایمان مى شكند و سیلاب اشك از دیدگانمان جارى مى گردد، خواسته هاى ما را برآورد! (45)
 
30 - مقایسه حضرت آدم با امام حسین  
آدم از پیام آوران خدا و پدر انسانیت است و به فرمان خدا پس از آفرینش ‍ او، همه فرشتگان در برابرش سجده كردند كه آدم ، به منزله قبله بود و سجده از آن خدا.
حسین نیز اینگونه بود فرشتگان بر او درود و سلام فرستادند و در گرداگرد شهادتگاه او طواف كردند و شهادتگاهش معراج آنان بود و جایگاه فرود و صعود آنان .
خداوند آدم را در بهشت ویژه اش جاى داد و حسین بزرگ انسانى است كه بهشت و حوریان را از نور وجود او پدید آورد.
آدم به لباس هاى بهشتى آراسته شد و حسین زینب و زیور بهشت است
آدم را خداوند برگزید و حسین به جدایى دوستان .
آدم به فراق بهشت آزمایش شد و حسین به جداى دوستان .
آدم به كشته شدن فرزندش كه بدن فرزندش آزمایش گردید و خون او را دید كه بر زمین ریخت و زمینى را سیراب كرد و حسین نیز به شهادت فرزندش ‍ كه بدن او را پاره كردند.
آدم به هشدار از خوردن آن درخت آزمایش گردید و فراموش كرد و خداوند در او تصمیم آهنین نیافت ، اما حسین به وانهادن تمامى علائق و ارزش هاى مادى آزمایش گردید و فراموش نساخت و تصمیم آهنین و استوارى از خود نشان داد كه بى نظیر بود.
آدم از نظر چهره و قامت ، برگزیده خدا در میان موجودات بود و او و فرزندانش برگزیده آفرینش اند و حسین برگزیده از میان این برگزیدگان ، چرا كه او از، برگزیده محبوب جهان هستى پیامبر خداست و پیامبر از او.
31 - مقایسه ادریس پیامبر با امام حسین  
خداوند حضرت ادریس را بر آسمان ها اوج داد و حسین نیز پس از شهادت ، روح خون ، پیكر و تربت را اوج بخشید و بالابرد.
ادریس به هجرت از قلمرو ظلم و بیداد پراكندگى یاران ، گرسنگى و تشنگى در راه حق آزمایش شد و حسین نیز به هجرت از خدا و رویارویى قهرمانه با دیكتاتورى خون آشام اموى و به تشنگى و فشار روزگار براى حق و عدالت ... كه خواهرش در كنار پیكر به خون طپیده اش ناله زد و گفت : پدرم به فداى آن كه با لب تشنه به شهادت رسید.
32 - مقایسه نوح با امام حسین  
نوح ، بزرگ پیام آوران است .
حسین علیه السلام ، سالار همه جوانمردان بهشت .
خانه و جایگاه نوح شرافت یافت .
شهادتگاه حسین از آن جا شرافتش بیشتر شد.
خداوند در میان جهانیان به نوح درود فرستاد كه : سلام على نوح فى العالمین چرا كه نجات مردم از طوفان به خاطر او بود
به حسین نیز درود باد كه نجات همه بشریت از آتش دوزخ به بركت وجود اوست .
نوح دارنده كشتى نجات بر امواج آب ها بود.
حسین صاحب كشتى نجاتى است كه هر آن كس بر آن نشیند از آتش هاى بدبختى دنیا و آخرت نجات یابد.
نوح نهصد و پنجاه سال در میان قوم خویش زندگى كرد و بر او ستم روا داشتند و تا سر حد بیهوشى او را زدند و خون از گوشهایش جارى شد.
حسین علیه السلام نیز از فراسوى مردم دعوت شد و نیمروزى در میان آنان بود و او را به شهادت رساندند و پیكر پاكش سه روز بر روى خاك ماند و سر مقدسش را بر فراز نیزه ها بردند و ستمى كه در یك ساعت بر او روا داشتند، از نهصد و پنجاه سال ، بیشتر بود.
33 - مقایسه ابراهیم با امام حسین  
هنگامى كه با فروتنى و اخلاص در زیارت حسین علیه السلام این جمله را به زبان مى آورى كه السلام على ابراهیم خلیل الله مى توانى هر دو نفر آنان ،، حسین علیه السلام یا ابراهیم را نیت كنى .
مى توانى آن خلیل خدا را نیت كنى كه به خاطر انجام فرمان خدا خویشتن را به آتش بیدادگران نزدیك ساخت و نه تنها از فرشتگان مدد نخواست ، بلكه از شدت اخلاص خدایش را نیز نخواند چرا كه گفت : حسبى من سؤ الى علمه بحالى ... او از شرایط من آگاه است .
و نیز مى توانى به نیت خلیل كربلا، سلام و درود نثار كنى كه خویشتن را در راه انجام فرمان خدا آماج شمشیرها و نیزه ها نمود و یارى فرشتگان را نپذیرفت (46) و آتش دوزخ را و آتش فتنه اموى را براى امت بزرگى سرد و سلامت ساخت . (47)
به هنگام سلام ، مى توانى آن خلیل بزرگى را نیت كنى كه چهره نورانى فرزندش اسماعیل را به خاطر خدا بر خاك نهاد.
نیز مى توانى آن خلیل پرشكوهى را نیت كنى كه در راه خدا چهره فروزان فرزندش على را با بدن قطعه قطعه بر خاك نهاد.
به هنگام نثار درود بر ابراهیم ، مى توانى خلیل بزرگوارى را نیت كنى كه همسرش ساره از او براى تهیه غذا، مواد غذایى خواست و او از همسرش ‍ خجالت كشید كه او را دست خالى برگرداند و ظرف را از ریگ هاى بیابان پر كرد و خداوند به قدرتش آن را به مواد غذایى تبدیل كرد (48)
یا آن خلیل بلند آوازه اى را قصد كنى كه دخت گرانمایه اش در محاصره دشمن از او آب خواست كه در پاسخ دردانه اش فرمود: دخترم ! تشنگى تو بر من گردان است ، اما براى خدا همه مشكلات را باید به جان خرید. (49)
34 - برترى امام حسین (ع ) بر یعقوب پیامبر  
در زیارت حسین علیه السلام مى خوانیم كه :
السلام على یعقوب الذى رد الله الیه بصره برحمته
سلام بر یعقوب پیامبر كه خداوند به رحمت خویش ، نور دیدگانش را بدو باز گردانید. در این درود و سلام ، مى توانى یعقوب پیامبر را نیت كنى كه پدر دوازده پسر بود و هنگامى كه آنان را فرا خواند، در كمال صحت و سلامت در برابرش ایستادند و گفتند: پدر جان ! یكى از ما را گرگ خورد.
و او از این رخداد و خبر درد ناك ، كمرش خم و نور چشمانش را از دست داد.
و نیز مى توانى یعقوب كربلا، حسن علیه السلام را قصد كنى كه پدر یك پسر بود كه ندایش را از شهادتگاه شنید كه : پدرجان ! آخرین سلام مرا پذیرا باش كه اینك لحظات جدایى است . (50)
مى توانى یعقوب پیامبر را نیت كنى كه پیراهن آلوده به خون فرزندش را كم سالم بود نگریست و گفت : گویا گرگ پر مهرى بوده كه پسرم را خورده و پیراهن او را پاره نكرده است . (51)
از یعقوب پیامبر، یوسف را خواستند بدین بهانه كه : در دشت زیبا و مناظر دل انگیزش بخورد و بازى كند، اما او نمى پذیرفت و مى گفت : بردن او، مرا اندوهگین مى سازد.
اما حسین علیه السلام هنگامى كه فرزند قهرمانش به سوى میدان جهاد حركت كرد و بانوان حرم او را از حركت باز داشتند، فرمود: او را رها كنید كه شوق دیدار خدا و پیامبرش را در سر دارد.
یعقوب پیامبر را بشارت دهنده با پیراهن یوسف فرا رسید و آن را به سر و روى او انداخت و او بینا شد.
اما حسین علیه السلام نداى جدایى فرزندش را شنید گویى دنیا در نظرش ‍ تیره و تار شد. (52)
35 - مقایسه امام حسین با حضرت یوسف  
هنگامى كه برادران حسود، میان یوسف و پدرش جدایى افكندند و نقشه كشتن او را كشیدند، یكى از آنان گفت : یوسف را نكشید و او را در نهانگاه چاه بیفكنید. و چنین كردند.
اما یوسف پر شكوه كربلا را پس از به شهادت رساندن تمامى یاران ، فرزندان ، برادران و... و پس از وارد ساختن زخم هاى عمیق و بسیار بر پیكرش كه هر كدام از آنها براى شهادتش كافى بود، ناگهان همگى سپاه شوم اموى فریاد كشیدند كه : حسین را دسته جمعى بكشید. اینجا بود كه گروهى براى كشتن آن حضرت هجوم آوردند و گروهى براى بریدن سر مطهرش و پس از شهادت پر شكوهش ، شقاوت هایى كه بر آن پیكر مطهر روا داشتند كه قلم از ترسیم آن ناتوان است . (53)
كاروانیان یوسف پیامبر را پس از افكندن در نهانگاه چاه ، یافتند و با خود بردند و براى فروش در بازار مصر گرداندند.
و یوسف كربلا را نیز از شهادت در حالى كه پیكرش بر روى خاك بود، سر مقدسش را بر فراز نیزه هاى بیداد در كوفه ، شام ، بازار و كوچه هاى آن شهرها، بزدلانه و شقاوت مندانه گردانیدند. (54) یوسف پیامبر را به ضرب زور بر دربار پادشاه مصر بردند، اما پس از مدتى مورد احترام او قرار گرفت و امانتدار او شد.
اما سر مقدس یوسف كربلا را به بارگاه دیكتاتور سفاكى بردند كه به جنایت خویش افتخار مى كرد و بر سید و سالار شهیدان اهانت روا مى داشت و بر لب و دندان او چوب بیداد مى نواخت . (55)

36 - قیاس هود پیامبر و امام حسین (ع )  
هود پیامبر خدا بود و صاحب توكل و اعتمادى خاص ، آنگونه كه در برابر دشمنان با توكل به خدا گفت : ... فكیدونى جمیعا ثم لا تنظرون . (56)
همگى بر ضد من به حیله گرى برخیزید و مرا مهلت ندهید.
حسین علیه السلام نیز هنگامى كه در برابر سپاه اموى ایستاد، پس از خیر خواهى و ارشاد آنان شهامت مندانه همین سخن را گفت . (57)
هود پیامبر این سخن را گفت ، اما قومش او را زدند و بدو سنگ انداختند، اما از او دست برداشتند.
ولى سپاه اموى با همه سلاح و امكانات خویش ، به هر شقاوتى بر ضد حسین علیه السلام و یارانش دست یازیدند.
كافران ستمكار، هود پیامبر را، مورد یورش قرار دادند و تا به شماره افتادن نفس ، گلویش را فشردند و آنگاه رها كردند. (58)
اما سپاه اموى ، حسین علیه السلام را سر بریدند و پس از شهادت ، پیكرش ‍ را قطعه قطعه كردند و آنگاه است بر بدن مقدسش تاختند و پیكرش را درهم نوردیدند. (59)
37 - مقایسه شعیب پیامبر و امام حسین (ع )  
این پیامبر بزرگ ، پدر دو دخت گرانمایه بود، موسى آنان را بر دروازه مدین با گوسفندانشان دید كه كنارى ایستاده و در انتظارند تا مردم گوسفندان خویش را سیراب ساخته و بروند، آنگاه آنان گوسفندان خود را آب دهند و به همین دلیل كهنسالى پدرشان ناگزیر از این كار هستند.
موسى ، با دیدن شرایط آنان ، گوسفندانشان را آب داد. (60)
اما حسین علیه السلام در جهاد بر ضد كفر و ریا، در شرایط سختى قرار گرفته بودكه دختران ، خواهران ، كودكان خردسال ، برادران ، برادر زادگان و نزدیكانش ، همگىدر اوج تشنگى بودند و آن گرامى به سوى فرات آمد و براى آنان آب خواست و درحالى كه از آن آب ، همگان حتى سگ ها و خوك هاى بیابان مى نوشیدند و كسى مانع آناننبود، حسین علیه السلام را بازداشتند. (61)او و همه كسانش را در محاصره آب بهشهادت رساندند با اینكه مى دانستند پدر و نیاى بزرگشان ، برتر و بالاتر از همهجهانیان هستند.
38 -یحیى پیامبر و حسین (ع )
یحیى پیامبر و حسین علیه السلام از سه دیدگاه با هم شباهت دارند:
1 - نخست اینكه ، در موارد مختلفى میان این دو بنده خاص خدا شباهت هایى است .
2 - از پیامبر گرامى روایت است كه مى فرمود: در جهنم ، نقطه اى است كه سزاوار هیچ یك از مخلوق خدا، جز قاتل یحیى پیامبر و قاتل فرزندش ‍ حسین نیست . (62)
3 - خود حسین علیه السلام در راه كربلا، در هر منزلگاهى پیوسته از یحیى پیامبر یاد مى كرد. (63)
39 - رمز یا یحیى  
(64)
حسین علیه السلام در هر منزلگاه ، میان مكه و كربلا یحیى آن پیامبر بزرگ یاد مى كرد و به ویژه هدیه داده شدن سر مقدسش را، خاطر نشان مى ساخت و اگر نیك بیندیشیم این سخت ترین مصائب به نظر مى رسد، چرا كه شنیدن شماتت دشمن از دور بزرگ ترین مصیبت است . اما نگریستن بر دشمن و دیدن سر بریده دوست در برابر او و تحمل شرارت و اهانت او، همانگونه كه در مورد حسین علیه السلام اتفاق افتاد، سخت غیر قابل تحمل است . این جنایت بر پیامبر گرامى آنقدر گران آمد كه بر هركس كه با دین سر مقدس حسین علیه السلام در بارگاه ستم اموى ، شادمان گردد نفرین كرد. (65)
40 - مقایسه حضرت موسى با امام حسین (ع )  
هنگامى كه حسین (ع ) از مدینه حركت كرد برخى از آیات مربوط به این پیامبر بزرگ را تلاوت كرد (66) و هنگامى كه به مكه وارد شد، برخى دیگران از این آیات را و در این تلاوت ، آیا مربوط به موسى علیه السلام مطابقت و مقایسه شرایط دو بزرگوار بود، بدین صورت : موسى علیه السلام هم سخن خدا است و حسین علیه السلام نیز همانگونه كه در روایت آمده است بدین مقام مفتخر شد، هم در زندگیش و هم به هنگام شهادت كه ندا رسید:
یا ایتها النفس المطمئنه * ارجعى الى ربك راضیه مرضیه
موسى علیه السلام داراى معجزه خاصى بود كه دست مقدسش گاه درخشان و نورافشان بود و حسین علیه السلام فراتر از آن بود، چرا كه پیشانى و گلوگاه مقدسش به خاطر بوسه هاى بسیار پیامبر صلى الله علیه و آله نورانى بود و چهره مباركش هنگام كه به خاك و خون آغشته شد بود، نور افشانى مى كرد آنچنان كه هر بیننده اى را از توجه به چگونگى كشته شدنش ‍ باز مى داشت و سر مطهرش نیز بر فراز نیزه ها مى درخشید.
موسى ، داراى معجزه دیگرى بود آن این بود كه بر اثر زدن با عصا، صخره ها
منفجر مى شد و آب از آن مى جوشید و حسین علیه السلام نیز فاجعه جانگداز شهادتش باعث انفجار صخره ها شد و خون از صخره ها و سنگ ریزه ها روان گردید، همانگونه كه در بیت المقدس اتفاق افتاد.
و نیز در روایت آمده است كه : شامگاه شهادت او تا بامداد روز بعد، هر سنگى را كه بر مى داشتند زیر آن خون تازه بود.
و نیز شهادت او سیلاب اشك از دیدگاه جارى ساخت و نیز نام مقدسش ...
موسى ، برایش نعمت غذاى آسمانى من و سلوى فرود آمد و براى حسین (ع ) نیز میوه هاى بسیارى فرود آمد، گاهى طبقى از رطب و گاهى غذاى پخته شده ، زمانى انار و به و زمانى دیگر سیب ...
موسى علیه السلام پیامبرى است كه طور سینا به خاطر او شرافت یافت تا جایى كه خدا بدان مكان ، سوگند یاد مى كند و حسین علیه السلام پیشواى بزرگى است كه كربلا به افتخار او شرافت ویژه یافت و در برخى روایات است كه طور سینا، همان كربلا است .
موسى صاحب عصاى خاصى است كه نشانه ها از آن آشكار گردید و حسین علیه السلام صاحب شمشیرى است كه شجاعت پیامبر از آن آشكار شد و او را براى حسین علیه السلام به ارث نهاد تا جایى كه شجاعت حسین علیه السلام شهره آفاق گردید.
موسى گفت : ... واجعل لى وزیرا من اهلى # هارون اخى (67) بار خدایا! برادرم هارون را از خاندانم وزیرم قرار ده .
و براى حسین علیه السلام وزیرى چون برادرش عباس قرار داد و او را در همه فراز و نشیب هاى قیام توحیدى و ستم سوزش ، شریك او ساخت و او را پشتوانه و یار و یاور او گردانید، به همین جهت به هنگامى شهادت عباس ‍ فرمود: برادرم ! بپاخیز كه اینك كمرم شكست . (68)
41 - مقایسه حضرت عیسى و امام حسین (ع )  
این پیامبر گران قدر فرزند مریم پاك است .
و حسین علیه السلام ، فرزند گرانمایه فاطمه مطهره علیها السلام .
او فرزند بانویى است كه فرشتگان ندایش دادند كه : یا مریم ان الله اصطفیك و طهرك و اصطفیك على نساء العالمین . هان اى مریم ! خداوند تو را برگزیده و پاكیزه ساخت و بر زنان جهان برترى بخشید.
حسین علیه السلام نیز فرزند بانوى گرانمایه اى است كه مورد نداى فرشتگان قرار گرفت و برترین بانوان دنیا و آخرت بود.
عیسى علیه السلام روح خدا و آفریده اوست .
حسین علیه السلام نو خدا و دروازه زحمت او.
عیسى علیه السلام فرزند بانوى بانوان جهان معاصر خویش است .
حسین علیه السلام فرزند سالار زنان دنیا و آخرت .
آن پیامبر بزرگ از شدت زهد و وارستگى ، خشت و سنگ را بالش خود ساخت بود. (69)
حسین علیه السلام سر را در راه خدا، نثار كرد و سر در بدن نداشت تا بر بالین نهد.
عیسى علیه السلام لباس خشن مى پوشید.
حسین علیه السلام لباسش را هم در راه خدا از بدنش ربودند.
عیسى علیه السلام به غذایى ساده ، قناعت مى ورزید.
حسین علیه السلام سه روز پیش از شهادت در محاصره آب و غذا بود.
عیسى علیه السلام ثروتى نداشت تا آن را نگاه دارد.
حسین علیه السلام خیمه هایش را غارت كردند و لباس از پیكر مطهرش ، پس از شهادتش ربودند.
عیسى علیه السلام پسرى نداشت تا با شهادتش او را داغدار سازد.
فرزند گرانمایه حسین علیه السلام با شهادت در راه حق ، توان او را گرفت و دنیا را در برابر دیدگانش تیره و تار ساخت ، اما براى خدا شكیبایى پیشه ساخت .
عیسى علیه السلام سایه اش در برابر حرارت خورشید، مشرق ها و مغرب هاى زمین بود.
حسین علیه السلام پیكرش سه شبانه روز زیر تابش خورشید بود.
عیسى علیه السلام مركبش ، دو پایش بود و خدمتگزارش ، دو دستانش . (70)
حسین علیه السلام بزرگ مردى است كه سر و دست و پا را در راه خدا نثار كرد و انگشتانش را براى بردن انگشترش بریدند و بردند.

مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
Profile Pic
سایتی با امکانات بروز - با آپدیت هفتگی - با تبادل اطلاعات و آماده برای تبادل اطلاعات در مورد صنعت لبنیات
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    این سایت تا چه حد انتظارات شما رو برآورده کرده؟
    صفحات جداگانه
    آمار سایت
  • کل مطالب : 2970
  • کل نظرات : 86
  • افراد آنلاین : 182
  • تعداد اعضا : 288
  • آی پی امروز : 318
  • آی پی دیروز : 113
  • بازدید امروز : 661
  • باردید دیروز : 476
  • گوگل امروز : 2
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 1,572
  • بازدید ماه : 11,634
  • بازدید سال : 98,547
  • بازدید کلی : 2,313,309
  • کدهای اختصاصی


    ختم صلوات

    ابزار نمایش اوقات شرعی

    وضعیت آب و هوا

    حديث تصادفی

    آیه الکرسی
    ترجمه آیه الکرسی
    خداست که معبودى جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گیرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چیزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌یابند. کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست، و اوست والاى بزرگ. * در دین هیچ اجبارى نیست. و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است. پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد، به یقین، به دستاویزى استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. * خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‌اند. آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى‌برد. و [لى‌] کسانى که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند، که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند